Калісьці зіма была вельмі лютая, выпала шмат снегу, і моцны вецер разносіў усё на сваім шляху... А ў адным мястэчку была смешная гісторыя. Гэта была вельмі прыгожая вёска. Над кожнай крамай, тэатрам, цырульняй, школай вісела ярка размаляваная шыльда. Так што, шпацыруючы па вуліцах, можна было атрымаць масу задавальнення.
Над прадуктовай крамай была шыльда з выявай шакаладных пірагоў і духмянага хлеба з залацістай скарыначкай. Ногі самі хадзілі ў гэтую ўстанову. З тэатральнай шыльды прыветліва ўсміхаліся акцёры, апранутыя ў яркія маскарадныя касцюмы.
– Дарагія сябры! Прыходзьце ў госці! Яны жэстыкулявалі.
Над рыбнай крамай вісела шыльда з двума вясёлымі стронгамі, якія выконвалі энергічны танец.
Вось так можна было проста пагуляць па горадзе і палепшыць сабе настрой!
Толькі аднойчы зімой паднялася страшная мяцеліца. Надвор’е, напэўна, вырашыла пасмяяцца з жыхароў горада, а асабліва яго гасцей. Справа ў тым, што калі вы не ведаеце мясцовасці, то можаце паглядзець на шыльду і даведацца, куды менавіта ісці. Вецер падзьмуў тое. Падабраў таблічку з надпісам «Карчма» і панёс у тэатр. Адтуль гарэза пераключыў назву на школу, а з апошняй – на шынок. Павесіў над цырульняй нажніцамі і лязамі шыльду на хаце пана, у якога была вельмі сварлівая жонка. Мясцовыя жыхары жартавалі:
– Вецер пэўна меў нейкі намер, змяняючы шыльды. Нездарма гарэза намякнуў на злы нораў паненкі!
Вось што зрабіла бура! Раніцай дзеці пайшлі ў школу і апынуліся ў пабе! У школу завіталі тыя, хто вырашыў наведаць тэатр. А госці горада бавілі час: бадзяліся па вуліцах, не здагадваючыся, дзе паабедаць.
Добра, што цяпер такіх завеяў не бывае, а шыльды прымацаваныя значна надзейней. Аднак калі пачнецца такая мяцеліца, то лепш застацца дома, бо пабываць у жаданым месцы ўсё ж наўрад ці атрымаецца.
- Як буря поміняла вивіски (ўкр.)
- О том, как буря перевесила вывески (рус.)
- Der Sturm zieht mit den Schildern um (ням.)
- The Storm Shifts the Signboards (анг.)
- Wicher przemienia szyldy (пол.)